زندگی تداوم جریانی است از روزان و شبانی که از پس هم می آیند و ما را از چشمه کوچک ولادت تا دریای عظیم ابدیت رهنمون می شوند. در طول زندگی، با حوادث بسیاری روبرو می شویم. دوران کودکی، نوجوانی، میانسالی و پیری را یکی پس از دیگری طی می کنیم تا سرانجام به دروازه جاودانگی روی می آوریم. خوشی ها، ناخوشی ها، غم ها و شادی ها، دشمنی ها و مهرورزی ها از جلوه های گوناگون زندگی ا ست. برخی از مردم درخت دوستی می نشانند و کام دل به بار می آورند و برخی دیگر گام های خود را درطریق زشتی و پلشتی برمی دارند و بندگان خدا را می آزارند. همه می روند اما آنچه می ماند نام و خاطره ای است که از نیکان و بدان فراموش نمی شود. پس بیایید چند روزی که در این مرحله، مهلت داریم گل های دوستی بکاریم و شادی و رستگاری درو کنیم. از زندگی اگر همین بماند، خوش تر است.